دانلود آهنگ امیر خلوت به نام اگه از من بپرسی

متن آهنگ امیر خلوت اگه از من بپرسی

اگه از من بپرسی زندگی اینه
باور کنی خدا رو دل نمیگیره
باید حس کنی پیشته باهاش عشق کنی
توو آغوش بگیریش ماچش کنی
میگن زندگی قشنگ نی مگه چجوره
حاجی فردایِ تاریکی همه چی نوره
احمقه اونی که فک میکنه همه چی پوله
همه چی جوره بخند که همه چی کوله
با نورِ ماه راه میشه رفت توو جاده های تاریک میتونی
مردونه بمونی زنده لا به لای تاریخ
دست به دستِ هم بدیم آرایش به بازی
جای جنگ واسه هم آرامش بسازیم
ماشه ها بی تلنگر واژه ها بی تنفر هر قدم
که برمیداری داشته باشی هدف خب
صبر نکنی بفهمی میگیره واست دلش این اینجا جهنمه
خب ولی تو باید باشی بهشتی
نقابو بنداز دور تو باید خودت باشی بشکنی
بخوری زمین باز رو پایِ خودت پاشی
ثانیه ها وای نمیسه میگذره مثِ برق و باد
صاف باشی هر دلی میکنه فردا از تو یاد
این چاشنیِ زندگیه نباشه چی پَ کجا رسید
اونکه تلاطمو بهانه میکرد
زیادن اونا که لیچارو بهش حواله میدن توو جاده
آرامشه تا میشه عوارضی رَد
رسیدن خوبه یا طعمِ حرکتو چشیدن واسه من
تصمیم مهم تر از یه کلیشست
من میدم ترجیح جا توو کسلی چپیدن بجنگم
با سلولم تا آزادیمو ببینم
این چاشنیِ زندگیه نباشه چی پَ کجا رسید
اونکه تلاطمو بهانه میکرد
زیادن اونا که لیچارو بهش حواله میدن توو جاده
آرامشه تا میشه عوارضی رَد
رسیدن خوبه یا طعمِ حرکتو چشیدن واسه من
تصمیم مهم تر از یه کلیشست
من میدم ترجیح جا توو کسلی چپیدن
بجنگم با سلولم تا آزادیمو ببینم

دانلود آهنگ امیر خلوت اگه از من بپرسی

اگه از من بپرسی زندگی اینه
باور کنی خدا رو دل نمیگیره
باید حس کنی پیشته باهاش عشق کنی
توو آغوش بگیریش ماچش کنی
میگن زندگی قشنگ نی مگه چجوره
حاجی فردایِ تاریکی همه چی نوره
احمقه اونی که فک میکنه همه چی پوله
همه چی جوره بخند که همه چی کوله
با نورِ ماه راه میشه رفت توو جاده های تاریک میتونی
مردونه بمونی زنده لا به لای تاریخ
دست به دستِ هم بدیم آرایش به بازی
جای جنگ واسه هم آرامش بسازیم
ماشه ها بی تلنگر واژه ها بی تنفر هر قدم
که برمیداری داشته باشی هدف خب
صبر نکنی بفهمی میگیره واست دلش این اینجا جهنمه
خب ولی تو باید باشی بهشتی
نقابو بنداز دور تو باید خودت باشی بشکنی
بخوری زمین باز رو پایِ خودت پاشی
ثانیه ها وای نمیسه میگذره مثِ برق و باد
صاف باشی هر دلی میکنه فردا از تو یاد
این چاشنیِ زندگیه نباشه چی پَ کجا رسید
اونکه تلاطمو بهانه میکرد
زیادن اونا که لیچارو بهش حواله میدن توو جاده
آرامشه تا میشه عوارضی رَد
رسیدن خوبه یا طعمِ حرکتو چشیدن واسه من
تصمیم مهم تر از یه کلیشست
من میدم ترجیح جا توو کسلی چپیدن بجنگم
با سلولم تا آزادیمو ببینم
این چاشنیِ زندگیه نباشه چی پَ کجا رسید
اونکه تلاطمو بهانه میکرد
زیادن اونا که لیچارو بهش حواله میدن توو جاده
آرامشه تا میشه عوارضی رَد
رسیدن خوبه یا طعمِ حرکتو چشیدن واسه من
تصمیم مهم تر از یه کلیشست
من میدم ترجیح جا توو کسلی چپیدن
بجنگم با سلولم تا آزادیمو ببینم