دانلود آهنگ صفیر
آدم

[ورس یک]
از گردونه ی اجتماع افتادم بیرون
به جرم داشتن خوی آدم، گناهم این بود
اگه گلیمی میدیدی نمی موند حتی رد دو پامم روش
در بسته رو میکندم از جا قفلاشم می فروختم
حیوونا میگن چه جونوری
جونورا میگن مگه تو آدمی؟
هیچکی باورش نمیشه از خودم ساختم
یه آدم و کردم قلبمو آهنی
انگشت نمام شدم فرزند تیرگی
من مدتهاست، کُشتم هر رنگ دیگه ای
نکن تلاش که خوردم از هر میوه ای
صعب العلاجم، دورم از هر رسیدگی
میدم بوی جنگل شن و ماسه و قیر
همونجا که درخت کدر و شاخه گریزه
من روحمو فروختم به انسانیت
همونجا که گفتم بند طلسمو پاره کنیم
فرادا ایستادم رو قبله ی خودم
فرقی نداره باشی چه زلزله چه گسل
زمینت خورد میشه و خورده هاتم مهره ان
پس توو جمع بودن بهتر از چوب آدم خوردنه
دست نشونده ها میدینم با دست نشون
بستین جارو به دُم نمیرین از در تو؟
موذی ها خونه هم میرین اما قبرستون
دود چیه دام چیه، بمیرین با مرگ موش

[کورس]
اگه تو سنگ خاره ای من آهنم
اگه تو سنگ خاره ای من آهنم
اگه تو سنگ خاره ای من آهنم
من آدمم من آدمم من آدمم
اگه تو سنگ خاره ای من آهنم
اگه تو سنگ خاره ای من آهنم
اگه تو سنگ خاره ای من آهنم
من آدمم من آدمم من آدمم

[ورس دو]
کُفر نوک زبون همه بود من گفتمش
مشت تووی دست همه بود من زدمش
میخواستن فقط به خودشون تکیه کنم
چیزی که حق من بوده رو نفهممش
بهمون نگفتن بیرون چه خبره
نگاه کردیم ندیدیم، چی بوده منظره
سردی روزگار میکنه سرو گرم
عمرمون میگذره، بی خود با تب و لرز
نمیمونم توو کندوت
نمیمونم توو کندوت
جا نمیشم تو کندوت
نمیمونم توو کندوت
احساساتم قاطی داره
درد، شرم و غم و ترس و خشم با
ضعف و رشک با امید و شادی
جرئت و جسارت، لیاقت، رضایت
که کرده همش از آدم سرایت
من آدمم نه جونور
هم جاه طلب، هم رو به حق
هم راه بلد، هم غوطه ور
هنجارشکن از روی عقل
من روحمو فروختم به انسانیت
همونجا که قانونا غیر عادی ان
همونجا که بندا از گره ها میگن
همونجا که امید گریه ها میکرد

[کورس]
اگه تو سنگ خاره ای من آهنم
اگه تو سنگ خاره ای من آهنم
اگه تو سنگ خاره ای من آهنم
من آدمم من آدمم من آدمم
اگه تو سنگ خاره ای من آهنم
اگه تو سنگ خاره ای من آهنم
اگه تو سنگ خاره ای من آهنم
من آدمم من آدمم من آدمم