دانلود آهنگ مرتضی پاشایی
یکی هست
Download Music Morteza Pashaei
Yeki Hast
ترانه سرا: مهرزاد امیرخانی
آهنگساز: مرتضی پاشایی
تنظیم کننده: مرتضی پاشایی
تعداد بازدید: 10536
متن آهنگ مرتضی پاشایی - یکی هست
یکی هست تواین قلبم
که هر شب واسه اون می نویسم و اون خوابه
نمیخوام بدونه واسه اونه که قلب من این همه بی تابه
یه کاغذ یه خودکار دوباره شده همدم این دل دیوونه
یه نامه که خیسه پر از اشکه و کسی بازم اون و نمی خونه
یه روز همین جا توی اتاقم یه دفعه گفت داره میره
چیزی نگفتم آخه نخواستم دلش و غصه بگیره
گریه میکردم در و که می بست می دونستم که میمیرم
اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راش و بگیرم
می ترسم یه روزی برسه که اون و نبینم بمیرم تنها
خدایا کمک کن نمیخوام بدونه دارم جون میکنم اینجا
سکوت اتاق و داره میشکنه تیک تاک ساعت روا دیوار
دوباره نمیخوام بشه باور من که دیگه نمیاد انگار
یه روز همین جا توی اتاقم یه دفعه گفت داره میره
چیزی نگفتم آخه نخواستم دلش و غصه بگیره
گریه میکردم در و که می بست می دونستم که میمیرم
اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راش و بگیرم
یکی هست تواین قلبم
که هر شب واسه اون می نویسم و اون خوابه
نمیخوام بدونه واسه اونه که قلب من این همه بی تابه
یه کاغذ یه خودکار دوباره شده همدم این دل دیوونه
یه نامه که خیسه پر از اشکه و کسی بازم اون و نمی خونه
که هر شب واسه اون می نویسم و اون خوابه
نمیخوام بدونه واسه اونه که قلب من این همه بی تابه
یه کاغذ یه خودکار دوباره شده همدم این دل دیوونه
یه نامه که خیسه پر از اشکه و کسی بازم اون و نمی خونه
یه روز همین جا توی اتاقم یه دفعه گفت داره میره
چیزی نگفتم آخه نخواستم دلش و غصه بگیره
گریه میکردم در و که می بست می دونستم که میمیرم
اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راش و بگیرم
می ترسم یه روزی برسه که اون و نبینم بمیرم تنها
خدایا کمک کن نمیخوام بدونه دارم جون میکنم اینجا
سکوت اتاق و داره میشکنه تیک تاک ساعت روا دیوار
دوباره نمیخوام بشه باور من که دیگه نمیاد انگار
یه روز همین جا توی اتاقم یه دفعه گفت داره میره
چیزی نگفتم آخه نخواستم دلش و غصه بگیره
گریه میکردم در و که می بست می دونستم که میمیرم
اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راش و بگیرم
یکی هست تواین قلبم
که هر شب واسه اون می نویسم و اون خوابه
نمیخوام بدونه واسه اونه که قلب من این همه بی تابه
یه کاغذ یه خودکار دوباره شده همدم این دل دیوونه
یه نامه که خیسه پر از اشکه و کسی بازم اون و نمی خونه