دانلود آهنگ احمد سلو
درد سلو

انقدی گلایه هست تو دلم
که نمیدونم از کجا شروع کنم
اونقده زخمیه تنم که نمیتونم چیزی رو فراموش کنم
یه سری حرفا هست که باید، قبل از اینکه چشام بارونی شه
یه کمی دردودل کنم که شاید دل من آروم بشه

من شروع دردم از اینجایی بود که زدن سازمو شکستن
منو با دل خستم تنها گذاشتنو همه درارو بستن
حتی برای دردم یه مرهمی نبود که بگیره دستم
واسه خریدن یه ساز من پول نداشتم به پادویی رفتم
من پادوئی رفتم و کار میکردم
شب و روزو پی ساز میگشتم
واسه رسیدن به هدف میدونی
من از هر مسیری که نیمشد میرفتم
رفیقام همه باعث درد شدن و
تنهام گذاشتم تو این مسیر سختم

میون این همه فشارو مخالفتای خونوادت
چند سالی میشه شاعر شدیم چشمات ندید یه روز راحت
شبو روز مینوشتم اما مردم پیگیر کارام نبودن
همه سرکوفت زدن چون باعث افتخار بابام نبودم
بی منت مینوشتم میخوندم ،اونایی که گیر تکست بودن
دو ملیون خیلی پول بود واسه یه مردی که زیر صفر بوده
همیشه میکردیم شرط بندی
توی مدرسه چیزی نمیخوردیم فقط میکردیم ته بندی
تا ساعت دوازده برگردیم
بریم تو اون استدیو شاید یه اسمی در کردیم
تا به مردم بگیم که شبارو چجوری سر کردیم
هه دقیقه نود گل میخوردیم شبیه گلر تیمای مصدوم
مینوشتیمو کام میگرفتیم از فیلترای سیگار ارزون
سوژه ی شوک بودیم با چیزای الکی خوش بودیم
همه ذاتن فوتبالیست دنبال کوچ بودیم
با نوشتهامون سر میکردیمو برند صدای نسل دردیمو
نشد که روزی بشیم ما اسطوره های نسل بعدی

هر کی به ما میرسید فاز داداشی میگرفت
تا یه کم میگذشت سراغ کارشو میگرفت
نه یکی نه دوتا نه صد تا موزیک
براشون فاز خدایی میگرفت
تا که میگذشت اونا خرشون از پلو
فرو میکردن اونا خنجر از پشت
منه دیوونه مرام میزاشتم
با اینکه میدادن اونا پشت سرم فحش