دانلود آهنگ ایرج رحمانپور
دلارام
Download Music Iraj Rahmanpour
Delaram
تاریخ انتشار: 1398/8/20
تعداد بازدید: 103990
متن آهنگ ایرج رحمانپور - دلارام
دَسَکَم بِگِر، بِناریم سَخته
سره بنارِ هماری تخته
شُعله مونگ دیمه و سَر کلااوان
لِیل و دلگیری مَچو و باوان
دَسَکَم بِگر بِنارم دیره، سِر اَ بناره خوشِه انگیره
دل ها و تمای، دلارامه وه
گاگا مَمِرم، گاهی مامَه وه
دَسَکَم بِگِر یه دَس دَنگ نِیری، طاقت و تونای، روژِ تنگ، نیری
هر وَخت بالاکَت موینم ژَ دور، غم و پِژاره کُل مَچو ژه ویر
دِ کُجانت دَس بئیرم، وِ کُجانت دل بَوَنِم روزگاره
مه و ِحالت بگریوم یا بَخَنَم
دَسکم بِگِر، بِیَرمَه مالَکَت، بِکَم و میمان تنیا خالَکَت
خاوه مرگم بو، کی دیرم خاوان، نه مه خاو دیرم نه تافه اوان
دستم را بگیر که سربالایی سختی در پیش داریم
بالاتر از این سربالایی، به سرزمین های همواری می رسیم
شعله ماه را بر سر تپه ها دیده ام
ماه نیست، بلکه لیلی است که با دلگیری به خانه پدرش می رود
دستم را بگیر که سر بالایی طولانی در پیش است
و بعد از این سربالایی خوشه های انگور است
دل در آرزوی دیدن دلآرام است
گاهی می میرم و گاهی زنده می شوم
دستم را بگیر که یک دست صدا و طاقت و توانایی روز تنگی را ندارد
وقتی که قامتت را از دور می بینم، تمام غم هایم از یاد می روند
ای روزگار من از کجایت دست بگیرم و به چه چیزی از تو دل ببندم
نمیدانم به حالت بخندم یا گریه کنم
دستم را بگیر و مرا به خانه ات ببر و مرا میهمان آن تکخال صورتت کن
خواب مرگم باشه(اگر می خواهم بخوابم خدا کند که بمیرم)
من هرگز خواب ندارم
نه من و نه جریان تند آب رودخانه ها هیچکدام خواب نداریم
سره بنارِ هماری تخته
شُعله مونگ دیمه و سَر کلااوان
لِیل و دلگیری مَچو و باوان
دَسَکَم بِگر بِنارم دیره، سِر اَ بناره خوشِه انگیره
دل ها و تمای، دلارامه وه
گاگا مَمِرم، گاهی مامَه وه
دَسَکَم بِگِر یه دَس دَنگ نِیری، طاقت و تونای، روژِ تنگ، نیری
هر وَخت بالاکَت موینم ژَ دور، غم و پِژاره کُل مَچو ژه ویر
دِ کُجانت دَس بئیرم، وِ کُجانت دل بَوَنِم روزگاره
مه و ِحالت بگریوم یا بَخَنَم
دَسکم بِگِر، بِیَرمَه مالَکَت، بِکَم و میمان تنیا خالَکَت
خاوه مرگم بو، کی دیرم خاوان، نه مه خاو دیرم نه تافه اوان
دستم را بگیر که سربالایی سختی در پیش داریم
بالاتر از این سربالایی، به سرزمین های همواری می رسیم
شعله ماه را بر سر تپه ها دیده ام
ماه نیست، بلکه لیلی است که با دلگیری به خانه پدرش می رود
دستم را بگیر که سر بالایی طولانی در پیش است
و بعد از این سربالایی خوشه های انگور است
دل در آرزوی دیدن دلآرام است
گاهی می میرم و گاهی زنده می شوم
دستم را بگیر که یک دست صدا و طاقت و توانایی روز تنگی را ندارد
وقتی که قامتت را از دور می بینم، تمام غم هایم از یاد می روند
ای روزگار من از کجایت دست بگیرم و به چه چیزی از تو دل ببندم
نمیدانم به حالت بخندم یا گریه کنم
دستم را بگیر و مرا به خانه ات ببر و مرا میهمان آن تکخال صورتت کن
خواب مرگم باشه(اگر می خواهم بخوابم خدا کند که بمیرم)
من هرگز خواب ندارم
نه من و نه جریان تند آب رودخانه ها هیچکدام خواب نداریم