دانلود آهنگ مسین به نام مرداب

[آغازین]
با توام ایران خانم زیبا
دق که ندانی که چیست گرفتم
دق که ندانی تو خانم زیبا
حال تمامم از آن تو بادا
گرچه ندارم خانه در اینجا
خانه در آنجا

[قسمت یک]
اینجا خاورميانه‌اس، یه بدن مشکی
بوی بد داره، عفونتا چرکی
صورتشو با اسید شستن که جوش نباشه
رسانه بی‌کار نیست حتی اگه توش نباشه
میشه مغزت درگیر
ماهی رو از آب نمی‌شه گرفت با درز کف‌گیر
بیرون گود دهنیا منتظرن با لفظ زنبیل
کی می‌کنه خوب و بد و تو این عرصه تفکیک
مایه‌ی مردم، آتیشِ شعار
می‌شه تقطیر تو لوله دلار
باز نمیشه زلال
ماه به هلال می‌شه نزدیک
جون میدی پای طرز نگاه، می‌شه تقدیر
شیرتو می‌دوشه بی‌بی‌سی نشنال، میده سرشیر
کسی خیرتو نمی‌خواد، اونی که میگه بمیر
پرچمه که خودشم رنگ و وارنگه
ولی می‌بینی که نمی‌شه تنبیه
پــس
برگارو نترسون از هرس
وعده قیچیا مسخره‌اس
مرغا بلدن فرارو، بپا
در نره گرگ از قفس
کل دید تو به حل مسئله‌اس
چیزی که به هدف میده ارزش، مرتبه‌اس
به هر سواری، خوب میدی سواری
تو فقط بدون طمعه که میگه
چیه منظور حرص از هوس
نه؛ بازم منتها تا
در میاد اَ دهن منکرا لاف
بدبخت؛ بی‌خبری پرت‌تر اَ حسن
مگه میشه گرفت اَ دهن مُرده‌ها گاف
نه دیگه نه
اینجا حتی اگه باشه میدون، جایگاهی نداری
فراری، پس حقته باشی حیرون
اینجا همه چی رو هواس
سر خرتو کج کن
از انقلاب بنداز تو جیحون

[هم‌خوان]
بندازین وسط، حتی به غلط
سیر می‌شن اینا، بشن گشنه‌ها سقط
بندازین وسط، حتی با خطر
جنگِ تو دوستیه، دستا با تبر
کار ماها گیر، شکم اینا سیر
می‌گیم باتلاقه، میگن ماهی رو بگیر
مردمو اجیر، می‌کنن که جلو تیر برن
تهش سر اینا بالاس، سر ماها زیر

[قسمت دو]
به بدی نکنین ازم یاد
می‌خوره به تن منم باد
شیکما کویر لوته
کینه‌ها غنچه زدن تو سینه، وطن خار
گوشتاشو خوردن و پشتِ پا صفه
شله قلم‌کار، از کار گذشتو
سربازا پا سوز سرکار
آزادی‌خواه‌ها دور میدون
تو کافه‌ها در حال بحث
جلو خانما اعتراض داره طرفدار
ایران اَ خلیج فارس تا ارس تار
همه کفترا اَ دم زدن بال
لاله‌ها تو سکوتِ باغچه تلنبار
سینه‌ها از سوختن طلبکار
مرحم زخم زبونا نی پرستار
لفظا پُره میدونه ولی میدون
جای پا می‌خواد و خالیه علمدار
میگی دستبند
میگم بشکنه دستا با گردن
جمع شبکه‌ها آخور گله‌ان
دل ملتو خون می‌کنن با ترفند
هرچند؛ می‌رسه به کجا، نمی‌دونم
مبارزا ساکتن اغلب
حتی اگه مسیحا به صلیب پرچ شن
کم نمی‌شه یه تار مو از سر علینژاد
می‌بینی که مونده سرسبز
اینا نه عاشق توان، نه عاشق کشور
هرچقدر باج می‌دیم، بازم تشنه‌ان
زنده‌ان اونایی که رِندن
آزادی جاکش، مدعی‌هاش فراری یا ذلن
دیگه هیچی نمیده بهم دَم
مسمومِ داستان، عوق زده فکرم
اگه ببندی یه ثانیه پلک هم
ترس پشت نقاب اینا همه شکلن

[هم‌خوان]
بندازین وسط، حتی به غلط
سیر می‌شن اینا، بشن گشنه‌ها سقط
بندازین وسط، حتی با خطر
جنگِ تو دوستیه، دستا با تبر
کار ماها گیر، شکم اینا سیر
می‌گیم باتلاقه، میگن ماهی رو بگیر
مردمو اجیر، می‌کنن که جلو تیر برن
تهش سر اینا بالاس، سر ماها زیر

[پل]
بندازین وسط
کفتارا دست به جیب که
بکنین ازش
ایرانو می‌خوان اینا تیکه تیکه

[قسمت سه]
حیفه، حیفه
ایرانو دادن بالا، سلامتی پیکه
نون ما زَهره
اشکا با خون می‌چکه
نون بقلیا کیکه، هی
این صدای یه وطن‌پرستِ بی‌وطن مُرده
لختِ بی‌کفن، این صدای مادر شهیده
دستا قلم شده، سر بی‌بدن
می‌بَرن تا نفس سینه‌ها تَنگه
اینا حرفای مونده تو دلِ سنگه
ته قصه‌مون خوابه یا مرگه
مُهری که پای ورقا می‌خوره ننگه
کی به کیه
دکمه رو زور بده تیکه تیکه
می‌شن گوشتا به صف
اینا تشویق می‌شن حتی
وقتی که می‌زنن مُرده‌ها کف
منتها تهش نگاهتو فراتر ببر
در آخر کی می‌کنه تلکه؟
کی می‌میره؟ کی می‌بَره؟ کی با پولا طرفه؟
هیچی، آخر همه‌مون درکه
و تنها یادگاری که از زخم می‌مونه نمکه
با خودی تبری با منکرا تولی نه
ناز خواهر معشوق
من خروجی همین جامعه‌ام
مودب، گهگاهی مخرب
ایران خماره و خبرا مخدر
اینا تامینن، زیر ماتحتا نرمه
غم‌خوار حق پای تیغ میره نمی‌شه متاسف
چون ساقی بالاخواه جنسشه نه مُعرف

[پایانی]
دق که ندانی که چیست گرفتم
دق که ندانی تو خانم زیبا