دانلود آهنگ مهراب به نام بریل

من که بهت گفتم این بازی رو شروع نکن
بی محلی کردم التماست کردم یک چیزی بگو
میدونی چه حسی دارم ازت میخوام
این لحظه رو یک جور دیگه یادمون بمونه
یک دقیقه گوش کن ببین چی میگم
دنیایه ما با هم فرق داره
ما 2 تا هیچ ربطی به هم نداریم
بخدا داری وقتت رو تلف میکنی
بیشتر از همیشه بش نزدیکم عین حقیقته
به خودش گوش بده هر اتفاقی
که برات بیفته هر اتفاقی
هر جا که شک کردی
به این لحظه شکر کن

مثه هرشب تویه اتاقم و لایه پنجره بازه
بویه عطرت هست یک جور که انگار رفته باشی تازه
ای کاش بودی و اونم این روزهای اخر که مریضم
صدات کنم باز هم بهم بگی جانم عزیزم
بیا دیگه امونم رو بریدن یادگاری هات
بی شرف هنوز از تو اتاق ها صدای تو میاد
اهای خونه خراب خرابترین بانویه شهر بودی
اسمت رو گذاشتم فراموشی چون خیلی بت میاد
مامان همیشه میگفت به دلم بد راه ندم خوبی
همیشه در میومد تو رویه من وقتی که نبودی
دلیله این که رفتی هم براش یک خاطره بودی
دروغی بود که من بش گفتم تو باکره بودی
بسته بود مادرم دخیل به هر امامزاده واسه ات
بیچاره نمیدونست حاجتت رو گرفتی کثافت
نذر مادرم قبول که رسیدی به عشقت تبریک
این همون پسره ست که با دیدن تو میشد تحریک
یک جوری کشتمش انگار نه انگار وصله به جونم
کشتمش با این که میدونستم نباشه نمیتونم
میدونستی با غیرتم و با دوریت میسازم
ولی حرف های پشت سرم رو دیگه نمیتونم
نگران نباش مادرم نه من اون رو که نکشتم
با هر بار دیدینش من 100 دفه قلبم رو میکشتم
وقتی هر کاری هم کردم دیدم باز میتپه براش
این قلبه بی صاحابم رو از سینه در اوردم
دستم میبره هر شب بریزه خونم کفه زمین
دلم حری میریزه کی برات کجا کرده کمین
با دست هام لمس میکنم یادگاریت و رو ایینه
که با ماتیکت نوشتی برام دوستت دارم ببین
دیدم و دیدمو دیدم ولی سویه چشم هام رفته
نوشتم رو ایینه میمونی زیرش نوشتی بعله
شاید چشم هامو دادم تو راه عاشق شدن با تو
بدون که پشیمون نیستم یا تنها میمیرم یا تو

میگیرم پیشه هر روانشناسی وقت و هی میرم
نمیدونی از عشقت تو دلم چیا میگن
میگن انگار جوون نمیخوایی که زنده بمونی نه
من سر تا پایه زندگی بدون اون رو من دیدم
در گوشی میگن دکترا که بگیم نگیم بش
لخته شده خونش دیگه داره میرسه به قلبش
اشاره بازی میکنن فک کنم ندارم وقت
تف به خونه نجست سرطان شدی تش رفتی
تو این شهر سر جمع 100 تا روانشناسم نداره
ولی هرکدومشون رو بگی واسم وقت نداره
دورش بگردم مادرم زیر و رو کرده این شهرو
ولی همه گفتن متاسفیم دارویی نداره
میگن دارویی هست که خوب بشی گفتم که میدونم
ولی چن سالی که با رفیقم دیگه هم خونه ام
میخندید دکتره میگفت که نه من اون رو نمیگم
گفتم درمون من تویی میگفت بهم برسونم
میگفتم اقای دکتر این همه ازمایش پی چی
بیشرف دلیلش تویی تو رابطه زدی قیچی
بلد نبودی پرواز خب چرا میکندی از بالم
سخته قبل مرگت همه برن تنهات بزارن
وقتی به مادرم میگن غمه اخرتون باشه
میبینن که یک نامه از وصیت لای دست هاش
نوشتم واسه مادرم نکن نفرین که میگیره
حالا هر بی شرفی که پیشش میخواد باشه باشه
میخندی و میبندی رو چشم هام چشم جایه
شناسنامه میخواست بشه صیغه اون جا کش
مادر این همون ارامشیه که عمری میخواستم
یک چند وقتی بود که میخواستم حرف هام رو بگم راستش
یک دخترک که نه تو زندگیم یه عروسک داشتم
که حتی عکسهاشو رو صفحه گوشیم نمیذاشتم
گرفتن نقطه ضعفم رو همه دشمن های خونیم
خدا گرفت ازم چشم هامو
وگرنه من که ازش چشم بر نمیداشتم

از هر چی که میترسیدم بت گفتم توی مستی
سایه انداخت روی زندگیم از وقتی که رفت
شاید نکنی باور کور شدن چشم هایی که خیسن
ولی دیگه اون ادمی که رفتنی دیدی نیستم
جای پنجه هاش افتاده درست رو قفسه سینه
شب ها میبینمشون جلو اینه که وای میستم
شاید چشم هامو دادم رفت نتونم نامه بفرستم
واست سر انگشتامم کافیه بریل بنویسم
وای از اون چشم هات چشمات که بم عشق داد عشق داد
که نمردم برات بازم میمیرم بشمار بشمار
تو هر جا خطا کردی بت گفتم اشکال نداره
مثه یه سر سوزن هی گرفتی اشکال اشکال
میگیرم خطت رو نگرانم اشکال اشکال بازم اشکال اشکال
داری خیانت میکنی بازم از من سوالو از تو انکار انکار
یعنی بی فایده بود هر چی کردم اسرار اسرار
من که دلت رو بردم دلت رو بردم
من بودم ازت ضربه خوردم ضربه خوردم
به خاطرت حرف میخوردم حرف میخوردم
از دستت خون دل هرشب میخوردم
هر شب دله من پی کور سوی امیدی که دوباره
یجا بو کنه عطرتو رو شونه هات سر بزاره
یک شب هزار شب نمیشه ولی زیاد زنده نیستم
بیا جلو تر تا صورتت رو لمس کنم دوباره
تو میخندیدی و دردات تلمبار میشدن پشتم
غرورت اهالی شهر عشق رو تو دلم کشته
اره شاید دیگه متروکه شد اون شهر ولی بیا
ته شهر دلم هنوز مونده یک چراغ روشن

سوزوندم سر انگشتام رو هر چی نوشتم بسه
که نکنه بیایی یادش بازم نکنه هوست
یک شب هایی نفس تنگی میگیرم اونجا با اونی
میدونم پیششی میخوره نفسش به نفست
دلم لک زده دوباره زیر بارون ببینمت
تو انقدر نبودی خوشکل که نقاشی کشیدمت
بگو راستش رو جونه من الان کجایی و با کی
نمیمیرم تا یک روزی از این دنیا بگیرمت
شکستم پلهایه پشت سرت تا نشه برگردی
هنوز واسم سواله تو چجوری اینجوریم کردی
میکشه صدای گریم هر شب سر به فلک
کوچه بعضی شبها سفره است خونمون
بلکه حال من خوب شه
همه چی رو بردی با خودت جز افسوسایی که خوردم
کی میدونه از عشق تو چجوری پشت پا خوردم
تو سوزوندی زندگیم رو سوزوندی عمرم رو
زاتته میگی بمونم بقیه مردنم مردن
یاد گرفتم رو مین هر عشقی دیگه نره پام و
بدون که مدیونه منی به هر کسی بدی جامو
یک شب هایی میاد خونه ولی میدونی من نیستم
بوی عطرش شبیه منه ولی نمیگه حرف هامو
یکم دیگه بیا جلو بیا جلو یکم دیگه
داری ناز میکنی حالا که من چشم هام نمیبینه
دارم رد میشم از کنارت بوی غریبه میدی
چرا دیگه مثه قدیم حرف هات به دل نمیشینه
چقدر قرص هام دیر و زود شه
یک وقت قلبم به گا نره
نشکن بالم رو نشکن بالمو پرواز اخره
خونه دلم ولی دلم خونه این و چیکار بایست کرد
بیشرف جلو چشم هام واسش دکمه هاشو باز کرد
میگفتی یا ماله توام یا ماله هیچ کس دیگه
دیر رسیدم بم گفتن که داره بله رو میگه
دارم حس میکنم بوت رو تا هفت تا کوچه اونور تر
ولی برعکس حدست اون حرفهات بوی خیانت میده