دانلود آهنگ علی سورنا و پری اسکندری به نام رقص مغروق

[قسمت ۱]
میشنوه صدای سوت رو داخل جمع
کم کم سکوت و ازدحام یه جمع
منتظره تا پرده ها کنار بره بعدش
رقص زیر نور واسش حاضره صحنه
اون با تمرین نکرده بودنش رو اجاره
اجرا میکنه تموم تنش رو بداهه
می رقصه
می رقصه
با سینه سرد
با همراهی یک جمع با دست هایی که سحرن
یه مصرع جوشش ولی با قافیه طرد
می رقصه
می رقصه با شهوت
گلوله در می ره هر لحظه
با قافیه ترس
می رقصه بی مکث
خیس از عرق
میشه پرت حواسش
زیر پاش وا میشه
یک آن
سقوط می کنه به یه چاه پر از نفت
می شنوه صدای سوت موشک
یه گوشه تیکه شد یه کودک
تو نفس ها سرفه
گلوله بارون بود
پر لاشخور غروب داغون
یه رقاص خم
سرود ناخون کشیدن آزادی رو در حال مرگ رو تابوت
شنید و جا موند نمونده انسان نمونده قانون
فضای بیمار نمونده دارو و واسه رقاص
میون این همه زخم تحقیر اجراست

[هم‌خوان]
من یه رقاصم تو تپش های صحنه
که زندم با رقص خمش های لحظه
من یه مغروقم میون چاه نفت
با تن بی رقص و مجروح جنگ
من یه رقاصم تو تپش های صحنه
که زندم با رقص خمش های لحظه
من یه مغروقم میون چاه نفت
با تن بی رقص و مجروح جنگ
من یه رقاص تو صحنه
من یه مغروق تو نفت
من یه رقاص تو صحنه
من یه مغروق تو نفت
من یه رقاص تو صحنه
من یه مغروق تو نفت
من یه رقاص تو صحنه
من یه مغروق تو نفت
من یه رقاصم
من یه مغروقم
من یه رقاصم
من یه مغروق
من یه رقاص تو صحنه
من یه مغروق تو نفت
من یه رقاص تو صحنه
من یه مغروق تو نفت

[قسمت ۲]
زمین تو سکوت وهم آورش
و انسان نتونست هیچ وقت بپرسه چی!؟
تو تصویری از این کره روی دوشش
این زندگی با همین درد پیش رفت به تو رسید
تو آغاز شدی آغاز
آغاز تو لحظه رو صدا کرد
گذشته از توت رد شد
وقتی مادرت با اشک نوزادش رو تماشا کرد
این زندگی پیش رفت به تو رسید
نه حاصل خیر بود نه اونقدری پلیدی
نه رویا های توی ذهنت اونقدری تخیلن
نه واقعیت های دورت اونقدری حقیقی
این رو یادت می ده ستاره های مرده
که وجود فرا تر از جنازه های صلبه
تو می بینیشون هنوزم توی آسمون
این رابطه محیط و هزاره های پشتشه
که امروز گلوله ها و قبیله گرگها
یه پاورقین تو به قد دیدته دنیات
خیلی از رویاهات نتیجه واقعیت و
خیلی واقعیت هات نتیجه رویاست
این زندگی پیش رفت به تو رسید
تو ام پیش برو بدون ترس
هی ما زنده ایم هنوز تو این سرزمین
همین حضور پر از درد انتهای معجزه ست
نه ادامه جوخه های داریم
نه تاج های مرده و سویه های تار
زندگی سست بی روح اجداد لالتون
نه پس می ندازیم توله های لال
نه آبی آسمونیم نه ارتش های سرخ یکسان کننده سقف کوتاه عرفتون
نه لرزشای سست ترس چسب هر گناه
نه دروغیم واسه حکومت ارزش های مرده
نذار مرده ها آوازت رو بدزدن
این بوته های بدون روح سازت رو بدزدن
کشیدن ماشه ها به قد شدت گناه ست
نذار ارتفاع پروازت رو بدزدن
زندگی جنگه باورم کن
که هر ثانیه ش یعنی ساخت قامت از نو
نه خط رفت و برگشت با روند آونگ
بردگان که لحظه ها رو دار زدن به ساعت
تو زمانت رو بگیر نده به کرکس
که تقویم مرده اوج رو می مکه به مرکز
واسه عبور از این فصل های ترس
باید غرق شی تو صحنه تا تو نفت ها برقصی