دانلود آهنگ بامداد به نام آبفا

[ورس یک]
گوشتت رو نخورده ازت جا گذاشتم استخون
یه خبر مونده ازت بی مشتلق بی رنگ خون
تو چشات چاله میکنن کرکس‌ها بی رحم و شوم
میشه فاش فکرت از ژرفای ذهن بی مهر و موم
ماییم بچه‌های ولگرد هنوزم زار و زنده
نه مثل تو که واسه باتومت میسازی هیکل
همه چی بهانه میشه رنگ زد به دار و درهم
همیشه میشه زنگ زد به کلان واسه عبرت
رو دروازه‌ی قسمت *
اختیار دارم موتور بخار دارم
می‌بلعم شجره‌نامه از طبیعت و هر چی مخالف
یه پرده میکشم دور غریزت
از این دویدن خستم و ترکیدم و جدیدا
نمیدونم قصد چیه از این لغت جویدن
زندگی پر سرعت شده بلندگو میگه سریع تر
اگه در مترو بسته بشه جا میمونی تهش
منم میگم خب که چی؟ رفیقام بیشتر منتظر میشن
یا زیر سقف سرد خونه کمتر منقلب میشم
این طلبه های رپ با عددها مجتهد میشن
منم تاجرم با حرف مفت بهتره نموند پیشم
گوشتت رو نخورده ازت جا گذاشتم استخون
یه شهر مونده ازت پاک بی ترس و گفتگو
کسی چیزی هم داره واسه گفتن شده مهر و موم
خواب دیدی پخی شدی بیدار شدی کف جوب
بزن بخون بپر بدو بدون پا با کله
اشتهای پول داری که روش یه وجب چربه
از خاکِ سفیدِ مشرق بگیر تا قلعه
آدما از ماقبل رشد میشن یه حربه
چرا تو کف دستم برف گرمه
واسه یه ولگرد، درد درده
کودکان کار غزل حافظ میفروشن به اسکناس
چه جوکیه جهان جدیدِ درون جعبه
چقدر هماهنگه و چقدر هرج و مرجه
هر چاقالی هم شاخ شده پی گنجه
به چپ پرم نیستی خشم ما از رنجه
دیگه نمیندازم آهنگ تلنبار میشه تو گنجه
خوباش، بداش میره انباری که * هم
از کار شما بهتره قاب شده به دیوار
با من چپ شی به چپم
باهات چپ شم هم قطعا
انقدر ردم یهو دیدی دفنی زیر سیمان
نه رپ میکنم فینگلیش که بو * بزنه بالا
نه کردم کاری که کلان * جوز زده رو ما
لاشه‌ی لاشخورا رو تف کردیم سپر سینه
پرواز تو پیاده‌روهای تهرون بدون کینه
هی هی برنامه همینه هی هی برنامه همینه
هی هی برنامه همینه هی هی

[ورس دو]
از زیر زمین ساختم یه طبقه رفته تا پشت بوم
پلاک به گردن بود پسری که میکروفون کشته بود
مثل سگ بامرامه ولی داره قد گربه جون
یهو دید شده قصاب باس بچینه دمبتون
روز به روز تو تکرار مثل سر و ته بیت
گاهی که عمیق میشی میخوره کفگیرت به دیگ
همیشه وقت خوبیه واسه غرق شدن تو تخت
تا وقتی راحتی هست واسه چی وظایف سخت
تا چماق میخوره کله‌ت میفهمی آخه احمق
اینکه مزه نمیده همیشه باشی پشت سنگر
پس وسط میدون کی بره مست و جانانه برقصه
که از نترسیدن از ترسیدنش نمیترسه

[اوترو]
تو تهران راه میرم و به این چیزا فکر میکنم
از هواش دود و از فاضلابش سِک میخورم
تو تهران راه میرم و به این چیزا فکر میکنم
از هواش دود و از فاضلابش سِک میخورم
از هواش دود و از فاضلابش سِک میخورم