[ورس اول]
آرایشو پاک کردی زدی روتین پوستی
الان داری پاتو چرب میکنی با فوت کریم
تا خوابت بگیره چک میکنی گوشیت
چشات خسته شه بهت میدم بوس کوچیک
مثل یه روح تو اتاقتم میشینمو
همیشه یه گوششم و میبینمت
تا بشه بیای اینجا ببینمت
تا دوباره تو بغلم بگیرمت
سفیدی مثل شکوفه موهات
میره تو چشمام ماچام میره تو جونت
حس میکنی حضورم؛ حس میکنم حضورت
هنوز منو گل دوزی میکنی روی بلوزت
سفیدی مثل سقف اتاقم
اونقدر سفیدی حس نمیکنم غرق گناهم
مغز پدر مادرمو دارم قلب خدارو
راحت بخواب خاموش کردم چراغ شهر شما رَم
[ورس دوم]
نشد کنمت یه دل سیر بغل
هی بریم توبلاک بکشیم علف
قول میدم آرامشه بعد این سفر
تولدت چندمه؟ حیف که این ورم
الان فقط از این دورا قصه میشنوم
هیچ اروپایی خوب نیست قد چشمت بیشرف
یه باکس آبجو
...
[مقدمه]
خدا یه جوری منو تو رو افریده که
قد من از تو بلندتر باشه
که وقتی بغلت میکنم
سرت بیاد رو شونههای من
Ey
[ورس اول]
آرایشو پاک کردی زدی روتین پوستی
الان داری پاتو چرب میکنی با فوت کریم
تا خوابت بگیره چک میکنی گوشیت
چشات خسته شه بهت میدم بوس کوچیک
مثل یه روح تو اتاقتم میشینمو
همیشه یه گوششم و میبینمت
تا بشه بیای اینجا ببینمت
تا دوباره تو بغلم بگیرمت
سفیدی مثل شکوفه موهات
میره تو چشمام ماچام میره تو جونت
حس میکنی حضورم؛ حس میکنم حضورت
هنوز منو گل دوزی میکنی روی بلوزت
سفیدی مثل سقف اتاقم
اونقدر سفیدی حس نمیکنم غرق گناهم
مغز پدر مادرمو دارم قلب خدارو
راحت بخواب خاموش کردم چراغ شهر شما رَم
[ورس دوم]
نشد کنمت یه دل سیر بغل
هی بریم توبلاک بکشیم علف
قول میدم آرامشه بعد این سفر
تولدت چندمه؟ حیف که این ورم
الان فقط از این دورا قصه میشنوم
هیچ اروپایی خوب نیست قد چشمت بیشرف
یه باکس آبجو خالی از نصفه بیشتم
تو بگو چطوری شده حست بیمن؟
تاریکه با یه آباژور
هیچ جای دنیا نیست مثلت ماساژور
دودفمو پر هی زوم میکردم با چادور
یه کلاه لبه دار میزاشتم مثل ماتادور
فاصلهم بود ازت چند میلی متر
ایقدر کشیدیم معتاد شدم تدریجی بهت
ایقدر غصه منو نخور مگه کم دیدی هِرت؟
هرکی میومد و میرفت میزد کیر بهت
[همخوان]
فکر کن از پشت بغلت کردم آروم بخواب
منم توی سفرت هستم آروم بخواب
عمیق شه صدا نفست قلبم آروم بخواب
تا نخوابی همینجا هستم
در نهمین قطعه آلبوم «حمله قلبی» با عنوان «آروم بخواب»، هیپهاپولوژیست پرده از لطیفترین و شاعرانهترین وجه خود برمیدارد. این ترک یک لالایی مدرن و عمیقاً عاشقانه است که فضایی از صمیمیت، آرامش و حفاظت بیقیدوشرط را خلق میکند.برخلاف انرژی خشن یا شاد ترکهای قبلی، «آروم بخواب» با ملودی آرام و اشعاری تصویری و ملموس (پاک کردن آرایش، چرب کردن پا، چک کردن گوشی قبل از خواب)، شنونده را مستقیماً به حریم خصوصی یک شب عاشقانه میبرد. تصویر "بغل کردن از پشت" به نمادی ابدی از امنیت و همراهی تبدیل میشود. با این حال، در ورس دوم، نوستالژی و درد فاصلهی فیزیکی ("فاصلهم بود ازت چند میلیمتر") نیز خود را نشان میدهد که عمق احساس را دوچندان میکند. این ترک، یک قابِ موسیقایی از عشقی است که در سکوت و نگهبانیِ شب، به اوج زیبایی خود میرسد.