[ورس یک]
مد شد بچه زرنگی، خار* بودن
نیمچه ی توو غلاف جاشو داد به آتوی توو دست
رکیک شدم چون زبون جامعم پوست انداخت
خوباش میدونن، که خوب بودن آسونه تو حرف
شدم اون سرباز که به کمتر از شاه کش توو تن
راضی نیس خیلی وقته کف خاکی نیس
خیابون یادم داد، قلب قاضی نیس
پس بهم بندازی بدون دادا صد مالیدی
تجربه بغض بلوغ، بُن بستا خورد توو روم
هزاران قصه گفتم هزاران سرود
زدم رو شونهی خدا گفتم کی بی نقابه؟
بی چهره بهم خندید و گفت مگه میشه باشه؟
تهران هار، تهران تیره تار
تهران باز کلان، بالام باز
سایه میندازن رو این شهر بی راز
یادم داده بلوف برگ برندمه
یادم داد پرچم صلحم، هم رنگ کفنمه
زندگی تونله ما توو لوکوموتیو
یا خنده های جوکریم، یا اشک کروکودیل
مثل سونیک شاخ دراوردم و پی پول میدوام
زندگی سریع و تند شده پپرونی
به اینا فکر میکنم سر صبحی
ترسناکه
پُر از تفاوتیم و پُر از بی تفاوتی
مگه ازین شهربازی چند تا اسباب بازی بردی؟
تقریبا بی حسم داش به جمله ای که گفتی
[کورس]
نزدیک ترین حس به مرگم
نزدیک ترین حس به مرگم
ترسناکه ترسناکه ترسناکه ترسناکه
ترسناکه ترسناکه ترسناکه
نزدیک ترین حس به مرگم
از این حسمم نمیترسم
ترسناکه ترسناکه ترسناکه ترسناکه
ترسناکه ترسناکه ترسناکه
[ورس دو]
مگه غیر اینیم همه؟ تهران کیلیشمه
شمّه دارم قد کاراگاه سر صحنه
این شهر خودکشی کرده همه فکر میکنن قتله
جوری تاریک کردنش
...
[ورس یک]
مد شد بچه زرنگی، خار* بودن
نیمچه ی توو غلاف جاشو داد به آتوی توو دست
رکیک شدم چون زبون جامعم پوست انداخت
خوباش میدونن، که خوب بودن آسونه تو حرف
شدم اون سرباز که به کمتر از شاه کش توو تن
راضی نیس خیلی وقته کف خاکی نیس
خیابون یادم داد، قلب قاضی نیس
پس بهم بندازی بدون دادا صد مالیدی
تجربه بغض بلوغ، بُن بستا خورد توو روم
هزاران قصه گفتم هزاران سرود
زدم رو شونهی خدا گفتم کی بی نقابه؟
بی چهره بهم خندید و گفت مگه میشه باشه؟
تهران هار، تهران تیره تار
تهران باز کلان، بالام باز
سایه میندازن رو این شهر بی راز
یادم داده بلوف برگ برندمه
یادم داد پرچم صلحم، هم رنگ کفنمه
زندگی تونله ما توو لوکوموتیو
یا خنده های جوکریم، یا اشک کروکودیل
مثل سونیک شاخ دراوردم و پی پول میدوام
زندگی سریع و تند شده پپرونی
به اینا فکر میکنم سر صبحی
ترسناکه
پُر از تفاوتیم و پُر از بی تفاوتی
مگه ازین شهربازی چند تا اسباب بازی بردی؟
تقریبا بی حسم داش به جمله ای که گفتی
[کورس]
نزدیک ترین حس به مرگم
نزدیک ترین حس به مرگم
ترسناکه ترسناکه ترسناکه ترسناکه
ترسناکه ترسناکه ترسناکه
نزدیک ترین حس به مرگم
از این حسمم نمیترسم
ترسناکه ترسناکه ترسناکه ترسناکه
ترسناکه ترسناکه ترسناکه
[ورس دو]
مگه غیر اینیم همه؟ تهران کیلیشمه
شمّه دارم قد کاراگاه سر صحنه
این شهر خودکشی کرده همه فکر میکنن قتله
جوری تاریک کردنش تووش همه سیاهیاش حل شه
شادی از قیمت میفته بره دوزت بالا
اینم اون رفیقم میگفت که زد اُور دادا
تا حالا شده حس کنی، انگار جات امن نیس؟
چند بار گفتی به خودت، موقتیه حال بدی؟
ضایعس نیس؟
خودم لش رو راحتی، ناخودآگاه بمب ساعتی
تهران عصبانی، تو چی از من ساختی
رالی 1 بودم زدم پارکینگ
طبقه آخر یه طبقاتیش لش
خوشم بغضم تلخم عقده ام
با نقاب همه اینام بی نقاب کُمسم
یه قطعه قطعه که نمیدونم کجا خونمه
نزدیک ترین حس به مرگ داش خنثی بودنه
کاش انقد پُر نبود بیتا خالی کنه دلتو
کاش انقد پُر نبود دلم که تووش بشه حسه گم
نبینمت بشی بمبی که خنثی شده
اگه خنده ات نمیاد حداقل گریه کن
[کورس]
نزدیک ترین حس به مرگم
نزدیک ترین حس به مرگم
ترسناکه ترسناکه ترسناکه ترسناکه
ترسناکه ترسناکه ترسناکه
نزدیک ترین حس به مرگم
از این حسمم نمیترسم
ترسناکه ترسناکه ترسناکه ترسناکه
ترسناکه ترسناکه ترسناکه
اگر آمادهای صدات شنیده بشه، همین حالا آهنگت رو منتشر کن و به گوش هزاران مخاطب برسون!
برای پخش آهنگ کلیک کن
